خداحافظ آرین

آرین و مامان و باباش داشتن از ایران می رفتند.

برای رفتن کسی که 4 سال در مدرسمون حنان بوده جشنی گرفتند در مدرسه تقریباً کل کلاسمون امده بودند.

اول در طبقه ی اول شروع شده بود و بچّه ها فوتبال دستی و 

هاکی روی میز و بیلیارد بازی می کردند و بعد چند دقیقه بازی رفتیم توی حیاط پایینی 

باهم فوتبال بازی کردیم کرونا هم که بود همه با ماسک خفه شدیم 

همه مون هم فکر می کردیم سرده و کاپشن پوشیده بودیم 

مامان ها هم مگه می زاشتن که کاپشن مون رو دربیاریم وسط های بازی کیک آوردن همه رفتن یه گوشه 

و کیک خوردن بعد استراحت من و رادین صفانژاد و آرمین تفضلی توی یه تیم و 7 نفر دیگر در مقابل ما 

بازیکردیم و ما بردیم هر وقت هم خواستیم یکی رو دعوت کنیم تیم حریف می گفت:

شما قوی هستید و هرکی می امد بازی کنه با تیم حریف بازی می کرد 

خب بریم سراق آرین اون وقت ها یادم می افته که 

باهم به پارک طبیعت رفتیم توی زنگ تفریح ها با هم کلی بازی کردیم باهم درس خوندیم و بزرگ شدیم 

یه بار هم با هم رفتیم مدریسه طبیعت با خرگوش ها بازی کردیم، خونه ساختیم با آجر

مترسک درست کردیم سوار تاپ لاستیکی شدیم

گندم آرد کردیم ونون پختیم

دوران خوبی بود

امیدوارم هر جا که باشه موفق و پیروز باشه