امیرعلی فريورامیرعلی فريور، تا این لحظه: 11 سال و 7 ماه و 26 روز سن داره

امیرعلی

زنگ شعرخوانی

1393/10/7 9:57
894 بازدید
اشتراک گذاری

یه چند وقتیه که تو مهد کودک کلاستونو عوض کردن و شما دیگه یه مرحله بزرگتر شدی و رفتی کلاس آتنا جون. وای نمیدونی وقتی میام دنبالت و برنامه کلاس شما رو روی برد مهد میبینم و میدونم که چکارا انجام دادی کلی ذوق میکنم البته چون دو سه روز بیشتر نیست که رفتی کلاس آنتا هنوز شعرای کلاس ایشون رو ندارم فقط خودت هی تکرار میکنی 1و2و3 زنگ مدرسه و...

از کلاس مینا جون هم شعرایی مثل سلام سلام...سیب گرد...شب شب...رو رو...فصل پاییزه...لیموی شیرین...مهر و آبان...خرگوش و موش... رو کاملاً بلدی و با کمک من میتونی تا تهش بخونی

و اما شعرای کلاس آرزو جان مربی قبلی که به گفته خودش شما همه رو با ادا و اصولش کامل کامل بلدی

خرگوش من چه نازه                 گوشاش خیلی درازه

می خوره برگ کاهو                  می پره مثل آهو

پوست سفیدش نرمه                 مثل بخاری گرمه

...................................................................

  گنجشک خسته خسته                      بالای درخت نشسته                 نوکشو ببین چه تیزه

بالشو ببین چه ریزه                              میاد پایین آب میخوره                میره بالا تاب میخوره

..................................................................

یه روز یه خرس تنبل                دراومد از تو جنگل               نشست به پشت فرمون

گاز داد و رفت خیابون               وقتی میرفت مثل باد            دسته گلی به آب داد

زد به ماشین فیله                   قل زد شد یه تیله               دو تیله سه تیله چهار تیله

پنج تیله تیله به تیله و...

...............................................................

به نام خدا بسم الله                 مشگا گشا بسم الله

همیشه بر لب ما                    اسم خدا بسم الله

ما را بود نگهدار                       در هر کجا بسم الله

...........................................................................

عروسک قشنگ من قرمز پوشیده                 تو رختخواب مخمل آبیش خوابیده

یه روز مامان رفته بازار اونو خریده                  قشنگتر از عروسکم هیچکس ندیده

عروسک من چشماتو باز کن                       وقتی که شب شد اونوقت لالاکم

بیا بریم توی حیاط با من بازی کن                  توپ بازی و شن بازی و طناب بازی کن

............................................................................

عروسک من خیلی قشنگ و ناز                    شیرین مثل اسمش چشماش همیشه باز

پیراهن قشنگش ماه و ستاره داره                 روی موهاش همیشه ی شاخه گل میزاره

مثل ی بچه خوب میاد به مهد کودک              مامان براش خریده ی کیف ناز و کوچک

عروسک قشنگم                                        دوست دارم فراوان

.....................................

ذکر صلوات....بسم الله....سوره توحید....دعای سفره و...

             محبتمحبتمحبت                     آرامآرامآرام                بوسبوسبوس                 بغلبغل

 

پسندها (1)

نظرات (2)

مامان و بابای حسین"ماه تمام من"
11 دی 93 12:49
با سلاو خسته نباشید و دستتون درد نکنه . واقعا آدم خیلی لذت می بره وقتی فکر می کنه بچه اش وقتی بزرگ شد ، بخونه و بدونه که زمان کودکی به چه چیزی علاقه داشته و چه جوری بزرگ شده و چه شعری می خونده . البته شما خودتان استادید و می دانید که همه اینها از لحاظ روانشناسی در ریشه یابی و شکل گیری شخصیت انسان تأثیر می گذارد . شعرهای قشنگ و زیبای امیرعلی جون یه لحظه مرا به یاد روزهای کودکی انداخت . به یاد آوردم زمانی که بچه بودم خیلی دوست داشتم شعر یاد بگیرم و بخونم و همه تشویقم کنند . و چقدر ذوق می کردیم از تشویق . یادش بخیر . البته باید اعتراف کنم نه در سن امیر علی جون ، چون واقعا همه کارهای امیرعلی جون بی نظیر و قابل تحسین است . حالا به یاد اون روزهای کودکی و به سلامتی کودک درون همه مان شعر زیر را تقدیم می کنم به امیرعلی جون و مامان و بابای مهربونش : اولین روز دبستان بازگرد کودکی ها شاد و خندان باز گرد باز گرد ای خاطرات کودکی بر سوار اسب های چوبکی خاطرات کودکی زیباترند یادگاران کهن مانا ترند درسهای سال اول ساده بود آب را بابا به سارا داده بود درس پند آموز روباه و خروس روبه مکار و دزد و چاپلوس روز مهمانی کوکب خانم است سفره پر از بوی نان گندم است کاکلی گنجشککی باهوش بود فیل نادانی برایش موش بود با وجود سوز و سرمای شدید ریز علی پیراهن از تن می درید تا درون نیمکت جا می شدیم ما پر از تصمیم کبری می شدیم پاک کن هایی ز پاکی داشتیم یک تراش سرخ لاکی داشتیم کیفمان چفتی به رنگ زرد داشت دوشمان از حلقه هایش درد داشت گرمی دستانمان از آه بود برگ دفترها به رنگ کاه بود مانده در گوشم صدایی چون تگرگ خش خش جاروی با پا روی برگ همکلاسیهای من یادم کنید باز هم در کوچه فریادم کنید همکلاسیهای درد و رنج و کار بچه های جامه های وصله دار بچه های دکه سیگار سرد کودکان کوچک اما مرد مرد کاش هرگز زنگ تفریحی نبود جمع بودن بود و تفریقی نبود کاش می شد باز کوچک می شدیم لااقل یک روز کودک می شدیم یاد آن آموزگار ساده پوش یاد آن گچها که بودش روی دوش ای معلم نام و هم یادت به خیر یاد درس آب و بابایت به خیر ای دبستانی ترین احساس من بازگرد این مشقها را خط بزن
مامان امیر علی
پاسخ
چه شعر قشنگی واقعاً حال و هوای زمان کودکی رو به تصویر میکشه و چقدر بچه های دهه 50و 60 شاد بودن و لذت میبردن ولی الان انگار همه چی ماشینی شده و تکراری حتی بچه ها هم از بچه بودنشون لذت نمیبرن واقعاً حیف
❈ کوثر❈
11 دی 93 14:20
___♥♥♥ __♥♥_♥♥ _♥♥___♥♥ _♥♥___♥♥_________♥♥♥♥ _♥♥___♥♥_______♥♥___♥♥♥♥ _♥♥__♥♥_______♥___♥♥___♥♥ __♥♥__♥______♥__♥♥__♥♥♥__♥♥ ___♥♥__♥____♥__♥♥_____♥♥__♥ ____♥♥_♥♥__♥♥_♥♥________♥♥ ____♥♥___♥♥__♥♥ ___♥___________♥ __♥_____________♥ _♥_____♥___♥____♥ _♥___///___@__\\__♥ _♥___\\\______///__♥ ___♥______W____♥ _____♥♥_____♥♥ _______♥♥♥♥♥ سلام وب شماعالیه من وقتی عکس کودک شمارو میبینم فکر میکنم اجی وبرادر خودمه راستی به وب منم بیایید واگه موافق بودیید تبادل لینک هم بکنیم
مامان امیر علی
پاسخ
ممنون شما لطف داری چشم حتماً کوثر خانم مرسی از اینکه به ما سر زدی
niniweblog
تمامی حقوق این صفحه محفوظ و متعلق به امیرعلی می باشد